Ξύνδας, Σπυρίδων

(Κέρκυρα 1814 – Αθήνα 1896). Συνθέτης. Σπούδασε μουσική στην Κέρκυρα με τον Μάντζαρο (βλ. λ.), του οποίου ήταν μάλιστα στενός συνεργάτης, και έπειτα στο Ωδείο της Νεάπολης. Από τους ιδρυτές, μαζί με τον Μάντζαρο, της «Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας», όπου από το 1841 δίδαξε επίσης θεωρητικά και εκκλησιαστική μουσική, ο Ξ. ως συνθέτης ασχολήθηκε κυρίως με το μελόδραμα. Και παρόλο που, ως οπαδός της Επτανησιακής μουσικής Σχολής, εκφράζεται σε μια μουσική γλώσσα βαθιά επηρεασμένη από ιταλικά πρότυπα, ο Ξ. ήταν από τους πρώτους Έλληνες συνθέτες, οι οποίοι έγραψαν όπερα βασισμένη σε νεοελληνικό «μύθο» και μάλιστα, στην περίπτωση του, με μια τάση σχολιασμού και προβολής γεγονότων της καθημερινής ζωής. Από αυτή την άποψη, το κυριότερο μελοδραματικό έργο του Ξ. Ο υποψήφιος βουλευτής, που πρωτοπαίχτηκε το 1867 στην Κέρκυρα, αποκτά κάποια σημασία μέσα στην όλη ιστορική εξέλιξη της νεοελληνικής μουσικής. Από τα άλλα έργα του, τα περισσότερα είναι χορωδιακά ή τραγούδια για μια έως τρεις φωνές, όπως Το φιλί, Το όνειρο, Νάνι-νάνι κλπ. Ο Ξ. ήταν επίσης και καλός κιθαρίστας, και μικρό μέρος της δημιουργικής εργασίας του αφιέρωσε και στο όργανο αυτό. Ως κιθαρίστας έδωσε με επιτυχία αρκετά ατομικά ρεσιτάλ στην Κέρκυρα και στην Αθήνα, όπου και τελικά πέθανε τυφλός.